کارگردان فیلم «من با تو و تو با منی» در گفتوگو با «وقت سینما» از مسیر دشوار تولید بدون حمایت نهادها، معیارهای انتخاب بازیگران و پیام اصلی اثرش سخن گفت و همچنین از پروژههای تازهای مانند «ای کاش میگفتی» و «ویولن سفید» خبر داد. مشروح این گفتوگو را در ادامه میخوانید:
🔹«من با تو و تو با منی» به تازگی آماده نمایش شده؛ چه چیزی این فیلم را از کارهای قبلیتان متمایز میکند؟
-فیلمنامهها و کارهایم بر اساس پذیرش حقیقت حتی تلخ و شیرین از زندگی شکل میگیرد و وابسته به ایدئولوژی یا جریان خاصی نیست. بهتر بگویم، این آثار طراوشات ذهنی و باور من از جامعهای است که در آن زندگی میکنم. «من با تو و تو با منی» هم از این قاعده جدا نیست.
🔹چه مسیری طی شد تا این فیلم به مرحله نهایی برسد؟ سختترین بخش تولید چه چیزی بود؟
-امروز برای رسیدن به اهداف، مسیرها سخت تعریف شدهاند و هر کسی بنا به خواستهاش راه خود را انتخاب میکند. برای من هم همینطور بود با این تفاوت که بدون وابستگی و حتی دریافت یک ریال از هیچ سازمان یا نهادی، همه بخشهای تولید کار سخت بود. سختترش هم اینجاست که گروهی فارغ از این سختیها، در آرامش، دیگران را مورد ارزیابی قرار میدهند.
🔹در انتخاب بازیگران و تیم همراه چه معیارهایی داشتید؟
-ابتدا اجازه بدهید از تمام عزیزانی که در این مسیر دشوار، بیچشمداشت و فقط بهخاطر عشق به هنرشان با من همراهی کردند، سپاسگزاری کنم. معیار اصلی انتخاب برای من پایبندی به حرفه و پرستیژ کاری است. چون بازیگران و عوامل باید بتوانند در طول تولید یک اثر، هفتهها و ماهها در آرامش کنار هم زندگی و کار کنند.
🔹به نظر شما پیام اصلی یا حسی که این فیلم به مخاطب منتقل میکند، چیست؟
پیام اصلی همان باور به حقیقتهای تلخ و شیرین زندگی است. اینکه نباید در مسیر سخت رسیدن به موفقیت سالم، که حاصل تلاش، کوشش و انعطافپذیری است، متوقف شد یا جا زد و برای تثبیت آن باید به قضاوتهای ناعادلانه و سلیقهای توجه نکرد.
🔹بعد از این فیلم چه برنامه یا پروژهای در ذهن دارید؟
-هماکنون در حال بازنویسی فیلمنامه «ای کاش میگفتی» هستم که به مقطعی از زندگی یک جوان پیانیست میپردازد. در حال حاضر بازیگر نقش «کارو»، که پیانیستی جوان است، انتخاب شده و مراحل انتخاب سایر بازیگران ادامه دارد. همچنین پروانه ساخت فیلم بلند جنایی-عاشقانه «ویولن سفید» را دریافت کردهام که امیدوارم با نهایی شدن مذاکرات با سرمایهگذار و یاری خدا، اواخر پاییز امسال کلید بخورد. در پایان از همه عزیزانی که سینما را هنر میدانند، درخواست میکنم از فیلمهای اجتماعی حمایت کنند؛ چون این آثار میتوانند زبان تصویری زندگی هر یک از ما باشند و در درخشان شدن دوباره این هنر سهم داشته باشند.