توسط : سعید نبی تهیه‌کننده مناظره‌های انتخاباتی سال ۹۲ با اشاره به نشست رسانه‌ای رئیس جمهور و قاب‌بندی و میزانسن آن بیان کرد که گفت‌وگو در مجموع نتوانست از کلیشه‌ها خارج شود.
سعید نبی کارگردان و تهیه‌کننده برنامه‌های انتخاباتی در گفت‌وگو با مهر در تحلیل نشست رسانه‌ای رئیس‌جمهور با اشاره به مولفه‌های مختلف کارگردانی، چیدمان و ترکیب افراد گفت‌وگو کننده اظهار کرد: برای درگیر کردن مخاطب و ایجاد تغییر در گفتمان، نیاز به ریتم بالاتری بود. در حالی که در این مصاحبه بیشتر کلیشه دیدم.
وی اضافه کرد: وقتی می‌خواهید تغییر ایجاد کنید، باید تصاویری بگیرید و قاب‌هایی بزنید که هیجان و تعلیق را به گفت‌وگو تزریق کند. تصاویر این برنامه این‌طور نبود، انگار شماره‌گذاری شده و خشک بود و بر اساس ترتیب شماره مثلاً یک تا ۴ ارایه می‌شد.
این کارگردان و تهیه‌کننده برنامه‌های انتخاباتی در ابتدای دهه ۹۰ بیان کرد: در لحظاتی که افراد سوال‌کننده در جدل با هم بودند دوربین روی یک قاب ثابت لانگ‌شات می‌ماند. در حالی که کارگردان باید به صورت زنده و فعال، نماها را انتخاب می‌کرد تا مخاطب بیشتر درگیر شود.
نبی تأکید کرد: در این نوع تصویربرداری گویی همه چیز از پیش کاملاً تعریف شده بود و همین امر امکان هر گونه تغییر و خلاقیت را از بین برده بود. گویی کارگردان فقط وظیفه سوئیچ بین چند دوربین از پیش مشخص شده را داشت. هم تصویربردارها و هم کارگردان، حق انتخاب عمل نداشتند.
وی در ادامه با اشاره به چهره سوال کننده‌ها یادآور شد: به نظرم یکی از حاضران در گفت‌وگو بهتر بود از قبل استراحت می‌کرد و سپس مقابل دوربین می‌آمد چون خمیازه می‌کشید و به لحاظ تشریفات، استانداردهای لازم را رعایت نکرده بود.
نبی با نقد انتخاب افراد حاضر در گفت‌وگو به جای مجریان که معمولاً در گفت‌وگو با روسای جمهور حضور دارند، یادآور شد: آیا این سه نفر واقعاً نماینده نبض جامعه امروز هستند؟ وقتی دولتی یا رسانه‌ای می‌خواهد چنین گفت‌وگویی را سازماندهی کند، باید نمایندگان واقعی نسل امروز را انتخاب کند. به نظر من این افراد نماینده سه گروه خاص با حوزه‌های تخصصی کاملاً مشخص هستند. در نتیجه، سؤالات آنها نیز محدود و قابل پیش‌بینی بود.
وی در بخش دیگر صحبت‌هایش به نماهای نزدیکی (کلوز آپ) که از رئیس‌جمهور نمایش داده شد، اشاره و عنوان کرد: تصویری که از رئیس‌جمهور نشان داده شد، تصویر قدرت نبود. دوربین چند باری نمایش داد که او با دستانش در حال خارش سر یا صورتش است. این وضعیت نشان می‌دهد که رئیس‌جمهور استرس داشت. در نهایت کلوزآپ‌های گرفته شده، نماهای قدرتمندی نبود. کارگردان موظف است قاب‌هایی را انتخاب کند که همه این المان‌ها را در نظر بگیرد و در عین حال، تصویری قدرتمند از رئیس‌جمهور ارائه دهد.
این تهیه‌کننده مناظره‌های انتخابات ریاست جمهوری در سال ۹۲ درباره مدل گفت‌وگو اظهار کرد: چه شما بخواهید مانند سی‌ان‌ان عمل کنید، چه مانند بی‌بی‌سی باید بدانید که قرار نیست چرخ را از اول اختراع کنیم. جهان پیرامون ما این استانداردها را دارد. وقتی می‌خواهید سراغ آن نوع مدل بروید، باید آن را به درستی اجرا کنید. آنها برای یک گفت‌وگو تیم‌های تخصصی و اتاق فکرهای مختلفی در حوزه برندینگ، ایده‌پردازی، فرم، گرافیک و حتی طراحی سؤالات دارند. ساعت‌ها و به صورت گروهی بحث و آنالیز می‌کنند و یک گفت‌وگو بارها روی کاغذ شبیه‌سازی و کامل می‌شود تا به بهترین فرم ممکن برسد.
این تهیه‌کننده اضافه کرد: برای طراحی یک دکور یا فرم مناسب، تنها قرار دادن چند پرچم و المان کافی نیست. باید تیم‌های طراحی و گرافیست متخصص جلسات متعددی برگزار کنند و از کارگردان‌های مختلف با سلایق گوناگون که به نبض جامعه نزدیک‌تر هستند، دعوت شود.
نبی در پایان بیان کرد: برخی فکر می‌کنند چون مجریان از رئیس‌جمهور سوال نکردند گفت‌وگو از کلیشه درآمده است، اما فقط ترکیب آدم‌ها عوض شد و در بطن قضیه یعنی شکل و فرم و محتوا تغییری ندیدیم. ما حتی بازتاب گسترده‌ای در فضای مجازی و ترندها از این گفت‌وگوی مهم تا این‌جا ندیدیم و این یعنی یک جای کار می‌لنگد.
